غارشناسی و غارنوردی

عکس اول:
درب غارهایشان را می‌بندند و کلیدش در کلوپ غارشناسی منطقه می‌ماند.
اگر مایل به غارنوردی و غارشناسی هستید باید در کلوپ مذکور ثبت نام کنید و بعد از گذشت مراتب آموزشی نزد پیشکسوتان غارنوردی اجازه ورود بگیرید.
منبع:PH:Vicente Marhuenda
عکس دوم:
به همت غارنوردان در کشورهای مختلف درب غارهای مهم بسته می‌شود تا از طبیعت با ارزش در مقابل افراد ناآگاه محافظت بشود.
منبع:https://www.instagram.com/p/BVXoIiYjM1i
عکس سوم:
درب چاه غاری در بریتانیا برای محافظت توسط غارنوردان مسئولیت‌پذیر بسته شده است.
منبع:https://twitter.com/BendriggTrust/status/1037581302860529664?s=19
عکس چهارم:
درب غار اسب کوهستان برای محافظت بسته است و شما برای ورود به آن نیاز به مجوز دارید. با این هدف به آدرس دفتر درج شده روی تابلو مراجعه کنید.
کلوپ غار شمال کوهستان راکی.
منبع:https://www.instagram.com/p/BhrPWPynjQ-/?utm_source=ig_share_sheet&igshid=mthnnwb0yy8c
عکس پنجم:Cave gate in Coleman Cave
نصب درب مخصوص حفاظت از خفاش‌ها روی دهانه غار توسط غارنوردان مسئولیت پذیر که به صورت افقی نصب می‌شود زیرا خفاش توان عبور از شکاف‌های عمودی را ندارد.
عکس ششم:
تست عبور موفق خفاش از درب مخصوص محافظت از خفاش ها روی دهانه غارها و معادن در آمریکای شمالی
منبع: انجمن ملی غارشناسی آمریکا
عکس هفتم:
‌ درب غار لچوگویلا آمریکا با طول بیش از دویست و بیست و دو کیلومتر بسته است تا افراد آموزش ندیده نتوانند وارد غار شوند.
اجازه ورود فقط برای برخی از اعضای تایید شده انجمن غارشناسی آمریکا برای ادامه اکتشاف و مطالعه است.
عکس هشتم:
غارنوردان مسئولیت پذیر برای حفاظت از افراد از سقوط به چاه و حفاظت از غار در مقابل تخریب و آلودگی افراد ناآگاه درب آنرا اینگونه می‌بندند.
هر گونه رفتار غیر محیط زیستی از طرف اعضای این کلوپ باعث لغو مجوز استفاده از غارهای منطقه خواهد بود.
عکس نهم:
نمونه‌ای از غارهای با درب بسته که برای ورود افراد فاقد صلاحیت و هدف پیمایش بیهوده ممنوع است.
منبع: https://www.instagram.com/p/BhUif4-nrw1/?igshid=1j8j8mipnsqlj
عکس دهم:
غارنوردان مسئولیت پذیر برای جلوگیری از پیمایش بیهوده و حفاظت از خفاش‌ها درب غار را بسته‌اند تا از تخریب و آلودگی آن جلوگیری کنند.
منبع:Ph:Liviu Valenas

@PersianSpeleology

#غارنوردی_مسئولانه
#غار
#غارنوردی
#غارنوردی_هیجان_انگیز 
#غارنوردی_حرفه‌ای
#غار_نوردی 
#غارنوردی_اکتشافی 
#غارعلیصدر_همدان
#غارنوردی_حرفه_ای
#گردشگری
#توریسم
#کاوش_غار
#غارشناسی
#غار_گردی
#غار_پیمایی
#غارشناسی_فارسی

یک بیماری قارچی باعث مرگ نزدیک به هفت میلیون خفاش در شش سال گذشته درآمریکا شده است. این بیماری که به نام "بینی سفید" شناخته شده، کشاورزان و حامیان طبیعت را در آمریکا بسیار نگران کرده است.

این نگرانی ها به دولت آمریکا هم رسیده و اخیرا کنگره این کشور، مبلغ چهار میلیون دلار بودجه برای کنترل و تحقیق درباره آن اختصاص داده است.

میزان مرگ خفاشها را که اداره حیات وحش و شیلات آمریکا روز چهارشنبه (۲۸ ژانویه) اعلام کرده، از آنچه قبلا تصور می شد بسیار بیشتر است. این حادثه از آن جهت بیشتر جلب توجه کرده که می تواند برای کشاورزان زیانبار باشد.

آخرین سرشماری خفاشها در سال ۲۰۰۹ در آمریکا انجام گرفت. اما سرشماری جدید نشان می دهد که میزان تلفات این حیوانات، ۵ تا ۶ برابر بیشتر از تخمین قبلی است.

مسئولان محیط زیست آمریکا می گویند، در برخی از ایالات این کشور، تمامی خفاشها از بین رفته اند و اگر این موضوع به طور جدی پیگیری نشود، ممکن است جمعیت آنها در شمال شرقی آمریکا کاملا از بین برود.

این بیماری که برای اولین بار درسال ۲۰۰۶، در ایالتهای شمال شرقی آمریکا، از جمله نیویورک، ورمانت و نیوجرسی دیده شد، از طریق قارچهای سفیدی که بر روی بینی خفاشها بوجود می آید، شناسایی می شود.

این قارچها با سرما سازگاری دارند و از راه پوست به بدن خفاشها نفوذ می کنند.

خفاشهای مبتلا به "بینی سفید" حرکات عجیبی را از خود نشان می دهند.

مثلا خیلی در ارتفاع پایین پرواز می کنند، به جای شبها، روزها از غارهای خود خارج می شوند و یا دیگر به خواب زمستانی نمی روند.

گاهی هم درهوای سرد زمستانی به دنبال غذا ازپناهگاههای خود خارج می شوند و جانشان را از دست می دهند.

تحقیقاتی که زیست شناسان انجام داده اند نشان می دهد، درغارهایی که "بینی سفید" شیوع پیدا می کند، ۹۹ درصد خفاشها از بین می روند.

آنها معتقدند اگر نسل خفاشها از بین برود، برای انسانها هم مشکلات زیادی ایجاد خواهد شد، از جمله مشکلات اقتصادی.

مثلا در آمریکا، در خیلی از مزارع، برای کشتهایی مثل پنبه و ذرت به جای آفت کش از خفاشها استفاده می شود.

دانشمندان می گویند یک خفاش ماده که به سن باروری رسیده باشد، می تواند هر شب، به اندازه وزن خود، ه مصرف کند.

این برای کشاورزان بسیار مهم است، چراکه برآوردها نشان می دهند اگر خفاشها نباشند، مخارج کشاورزان برای خرید آفت کشها در آمریکا چند برابر می شود.

خفاشها در مبارزه با اتی که حامل بیماری ها هستند، نیز نقش مهمی را ایفا می کنند.

اما بسیاری از عواقب ناپدید شدن این داران، برای انسانها شناخته شده نیست و تنها پس از منقرض شدن آن بروز خواهد کرد.

زیست شناسان امیدوارند با بررسی بیماری مشابهی که چندی پیش در اروپا میان خفاشها شیوع پیدا کرده بود، راه حلی برای ریشه کن کردن بیماری "بینی سفید" پیدا کنند.

خفاشهای اروپایی پس از مدتی دست و پنجه نرم کردن با این بیماری توانستند، در نهایت به زندگی خود ادامه بدهند.

اصل اول:

به هدف و نتیجه کار خود توجه کنیم. آیا برنامه ما فوایدی برای جامعه و طبیعت دارد؟ یک غارنورد مسئولیت پذیر برای اهداف غیر لازم و غیر ضروری به غار نمی‌رود. اهداف ضروری مثل امداد و نجات، اهداف لازم مثل نقشه برداری، پاکسازی و.

پیمایش غار کار بیهوده‌ای است.

اصل دوم:

غارنوردی یک کار گروهی است نه انفرادی؛ 

نحوه انجام آن بهتر است گروهی باشد و هر غارنوردی دانش، توانایی و تجهیزات لازم برای برنامه خود را داشته باشد و بخشی از کل زحمات را به عده بگیرد. نتایج آنهم باید به نام تمام گروه رغم بخورد که اینکار با نوشتن گزارش برنامه و درج نام تمام اعضای تیم و کاری که هر فرد انجام داده است قابل انجام خواهد شد.

هر فردی از گروه غارنوردی مسئول ایمنی و حفاظت از خود و جان دیگر همنوردان خود است.

شراکت در تهیه تجهیزات گروهی و نگهداری از آنها، آموزش و تمرین تکنیک‌های استاندارد و امداد و نجات نیز از دیگر مسئولیت‌های عضو یک گروه غارنوردی است.

اصل سوم

ما در مقابل طبیعتی که از آن استفاده می‌کنیم مسئولیم؛ در حین غارنوردی چگونه می‌توانیم از غارها حفاظت کنیم و مراتب احتیاط در این محیط حساس را بجا آوریم. کسی غیر از ما به غار نمی‌رود پس حفاظت از حیات و آبهای زیرزمینی، احترام به آثار با ارزش طبیعی و باستانی مثل غارنهشته‌ها و استخوان‌ها یا اشیای باستانی وظیفه ماست.

نه تنها در هنگامی که داخل غار هستیم احتیاط لازم و احترام به طبیعت ضروری است بلکه حتی زمانی که آنرا ترک کرده‌ایم هم در قبال غار مورد نظر مسئولیم.

وقتی ما در غار هستیم از آن حفاظت می‌کنیم ولی آیا وقتی آنرا ترک کردیم و در خانه به استراحت مشغولیم هم خطری متوجه غار هست؟

چگونه می‌توانیم در زمان عدم حضور در غار همچنان از آن حفاظت کنیم؟

آیا بستن درب غارها به این هدف کمکی می‌کند؟

اصل چهارم:

ما تور گردشگری نیستیم، به دلیل گمراه شدن اکثر گروه‌های کوهنوردی به سمت گردشگری بی‌ضابطه و اجرای برنامه‌های طبیعت‌گردی رایگان که خارج از عنوان و تخصص آنها است؛ تفکر علاقمندان به غارنوردی هم تخریب شده و آنها تصور می‌کنند که لابد یک گروه غارنوردی هم مانند کوهنوردان با هدف گردش بیهوده و مجانی در غارها تشکیل شده است. بنابراین در بدو ورود به یک گروه یا حتی انجمن غار اولین سوالشان درباره نحوه اجرای برنامه گردش و تفریح در یک غار است. پیش آمده که حتی برخی از آنان برای عدم اجرای چنین برنامه‌ای به مسئولین گروه اعتراض هم کرده‌اند که نشانه متوقع بودن آنها است. این در حالی است که اصالت غارنوردی در کاوش، مطالعه و در نهایت تلاش برای حفاظت از غارها بوده است. پس نتیجه می‌گیریم که ما بعنوان یک گروه غارنوردی ماهر تور گردشگری رایگان نیستیم و وظیفه‌ای نسبت به چرخاندن و خوشحال کردن کسی داخل غارها نداریم.

اگر کسی مایل به گردش و تفریح داخل غاری است ابتدا باید نحوه قدردانی و احترام لازم به این طبیعت را بیاموزد و آنرا با شهربازی رایگان اشتباه نگرفته باشد و در ادامه هزینه کافی برای چنین گردشی پرداخت کند که بهترین مکان برای هدف او هم مسلما غارهایی هستند که رسما توریستی شده‌اند.

از سوی دیگر ارایه تعریف غلط ورزش حرفه‌ای از غارنوردی توسط سازمان‌های غیر مرتبط کوهنوردی هم سختی کار را دوچندان کرده است و باعث بروز تفکرات اشتباهی مبنی بر مسابقه، مدال و رقابت ورزشی در این طبیعت شده است.

امروزه شاهد ورود افرادی به غارنوردی هستیم که از غارها فقط عمودی‌هایشان را و از عمودی‌ها فقط عمیق‌ترین‌شان را به قصد شهرت بیشتر صرفا پیمایش می‌کنند.

آنها از یک گروه غارنوردی انتظار اجرای برنامه غیرمسئولانه پیمایش غارهای عمودی کاوش شده را دارند که یک توقع غیر محیط زیستی است.

بهتر است که یک گروه غارنوردی مسئولانه خود را از بروز چنین توقعاتی مصون بدارد و در هر برنامه با توجه به اهداف و تعاریف اصیل غارنوردی اقدام  به اجرای برنامه کند.

اصل پنجم:

غارنوردی با کمترین میزان آلودگی و تخریب؛

ما در هیچ صورت و زمانی نمی‌توانیم ادعای عدم آلودگی غارها را داشته باشیم و بگوییم که به روش‌هایی دست یافته‌ایم که هیچ آلودکی و تخریبی از خود به جا نمی‌گذاریم.

هر ورود ما با هر هدفی بخشی از این طبیعت را مورد تاثیر منفی قرار می‌دهد.

بنابراین تلاش ما بر کم کردن میزان تخریب و آلودگی‌مان در حین عبور و فعالیت در غارها است تا طبیعت فرصت بازسازی خود را داشته باشد.

برای اطلاعات بیشتر قبلا روش‌های کم کردن آسیب غارنوردی به غارها را ترجمه و منتشر کرده بودیم.

مطالعات علمی جدید در این راستا به ما می‌آموزد که کجا و و با چه رفتاری در غارها آسیب‌زا هستیم و روش‌های بدست آمده از آزمون و خطا نحوه کم کردن این آسیب را برای ما به ارمغان می‌آورد.

اصل ششم:

غارنوردی با تیم کوچک مسئولانه و با تیم بزرگ غیر محیط زیستی است؛

بر اساس اصل اول و پنجم که مبنی بر مفید بودن غارنوردی و کم کردن آسیب ناشی از آنست، ما سعی می‌کنیم برای بستن تیم غارنوردی در برنامه خود فقط به تعداد لازم افراد دارای مهارت مربوط را همراه کنیم.

به عنوان مثال برای یک تیم نقشه برداری از غار حداکثر سه نفر و تیم عکاسی دو نفر کافی است پس تیم ما نهایتا از پنج نفر از افرادی که چنین مهارتی را به حد مطلوب داشته باشند تشکیل می‌شود.

اگر به میزان آلودگی هر غارنورد عددی را تخصیص دهیم، به عنوان مثال ۲۰واحد، یک تیم پنج نفره صد واحد و تیم چهل نفره هشتصد واحد امکان تخریب و آلودگی غارها را دارند. پس اگر همچنان با تیم‌های کوچک به غارها برویم می‌توانیم آینده سلامت آنها را تضمین کنیم.

از طرفی دیگر شما فرضا سی نفر را با خود به غاری می‌برید و آنها تمایل دارند همین خاطره را با باقی آشنایان و اقوام خود تکرار کنند و هر کدام چندین نفر دیگر را همراه می‌کنند و بعد از چند سال غار به شهر بازی تبدیل می‌شود.

اصل هفتم

از خودمان شروع کنیم؛

اولین قدم حفاظت از غارها پذیرفتن تاثیر منفی فعالیت خودمان بر روی این پدیده طبیعی است.

مادامی که ما خود را از هر ایرادی مبرا بدانیم و تصور کنیم طیف ما و همفکران ما هیچ تخریب و آلودگی در غارها ایجاد نمی‌کنند و همه تقصیرها گردن دیگران است و انگشت اتهام را مدام به سمت افراد غریبه نگاه داریم اشتباهات تصحیح نخواهند شد.

روند مطلوب درست از روزی آغاز خواهد شد که به رفتارها و انتخاب‌های  نادرستمان پی ببریم و سعی در تصحیح آنها داشته باشیم.

مسلما در این راه هیچ وقت به کمال و صد در صد نمی‌رسیم که چنین وضعیتی ثابت می‌کند که این اصل همیشه بر جای خود استوار است و ما نیازمند دانش بیشتر و روش‌های بهتر به صورت متداوم هستیم.

استفاده از علم و تجربه دیگر همفکران در سایر نقاط دنیا همیشه سرعت بهبود را افزایش می‌دهد.

اصل هشتم

صبور باشیم و متانت را پیشه کنیم.

غارها پدیده‌های طبیعی هستند که میلیون‌ها سال قبل از اینکه ما آنها را بیابیم همانجا بودند و میلیون‌ها سال بعد از رفتن ما هم باقی خواهند ماند. برای اجرای برنامه نباید عجول بود زیرا این رفتار هم از ایمنی گروه ما می‌کاهد و هم باعث تخریب طبیعت می‌شود.

یکی از نمونه‌های تاثیر منفی عجله عدم صبر برای اتمام فصل خواب زمستانی خفاش‌ها و ایجاد مزاحمت در این فصل برای این داران مفید یا عدم توجه به فصول پر باران و سیل خیز است.

از دیگر نمونه‌ها عجله برای همنوردی با افراد آموزش ندیده بوده که طی ده‌ها سال باعث تخریب و آلوده شدن هزاران غار شده است.

غارها فرار نمی‌کنند و همیشه همانجایی که شکل گرفته‌اند هستند و نیازی نیست که با عجله به سمت آنها برویم، پس می‌توانیم سر فرصت هم آموزش‌ها و تجهیزات را تکمیل کنیم و هم از ورود در فصول نامناسب برحذر باشیم.

جلال زارعی-پاییز ۹۷