غارها مکان‌های جالبی هستند. هر قدر هم انسان سعی کند که با احتیاط در داخل آن حرکت کند، خیلی ساده و سریع از خود رد پا باقی می‌گذارد. در غارها مکانیسم "مرمت کردن" وجود ندارد؛ آن چه که شکسته است یا نامی که بر روی دیوار نوشته شده است، همان طور باقی می‌ماند.
انسان‌ها به دلایل مختلفی از غارها دیدن می‌کنند، اما برای حیوانات، غار محل زندگی و غذا است. در ضمن غارها یک راه برای حفظ آب‌های طبیعی هستند. هر آلودگی میتواند باعث سمی شدن منابع، برای ما انسان‌ها بشود. این امر کاملا به خود ما بستگی داردکه غارها را، هنگامی که از آنها بازدید می‌کنیم، حفظ کنیم. در زیر به طور خلاصه لیستی از کارهائی که می بایستی انجام دهیم که کمتر به غارها صدمه بخورد را، مشاهده می‌کنید.
غارها را به همان وضعیتی که هنگام ورود شما بود، ترک کنید. البته اگر شما آشغال‌های بازدید کنندگان قبلی را دیدید با خود به بیرون ببرید. قبل از ورود به غار در مورد تمام این نکات با همراهان خود صحبت کنید. تمام غارنهشتهها، سنگها، حیوانات، باقی مانده‌های آثار باستان شناسی و تاریخی و هر چه که متعلق به غار است را بدون دست زدن به آن، همان جا بگذارید. تمام آشغال‌های خود را به بیرون ببرید، حتی آشغال‌هائی که در محیط بیرون، در طبیعت قابل تجزیه هستند.
ممکن است که برای شما صحبت دراین مورد خیلی جالب نباشد، اما مهم است: اگر شما برای دفع ادار و یا مدفوع بایستی به توالت بروید، صبر کنید تا از غار خارج شوید. در غیر این صورت با خود یک دبه یا ظرف در دار ببرید. غارنوردانی که برای مسیرهای طولانی به غار میروند، ظرف خود را همراه می‌برند. فضولات انسانی برای ارگانیسم‌های داخل غار، مضر و برای آب‌های زیرزمینی، ناسالم هستند، آن آب ممکن است آب آشامیدنی شما یا دیگران باشد؛ به آرامی تجزیه میشوند، بدبو هستند و تا زمان خیلی طولانی همان طور باقی میمانند.
از آسیب زدن به جانوران داخل غار پرهیز کنید. غارها محل ست بعضی از انواع خفاشها هستند. اهمیت این موضوع در کنترل ات و گرده افشانی گلها میباشد. آنها، بویژه در مقابل دخالتهای انسانی، در هنگام خواب زمستانی و در هنگامی که بچه بدنیا میآورند، آسیبپذیر هستند. بهترین کار این است که مواقعی که غارها توسط خفاشها مورد استفاده قرار میگیرند، وارد آنها نشوید. در خیلی از کشورهای اورپائی و در ایالات متحده آمریکا، هم اکنون قانونی تصویب شده که ورود غارنوردان و یا بازدیدکنندگان معمولی به این گونه غارها را، از اول پاییز تا آخر فروردین هر سال، ممنوع کردهاند.
هنگامی که در غار راه میروید، فقط برروی یک مسیر روی کف غار، حرکت کنید تا آسیب را به حداقل برسانید. راه رفتن و صخره نوردی در داخل غار، میتواند به اجزاء ظریف غار، صدمه بزند. همچنین کفش شما میتواند گِل را بر روی صخرههای تمیز و یا گل سنگها ببرد. مواردی که غارنوردان آگاه، به علت حساسیت فرماسیونهای غار، فقط یک بار، آن هم یک نفر و فقط با جوراب تمیز، به قسمتی وارد شده و با گرفتن چند عکس، برای همیشه آن جا را ترک کردهاند، کم نیست. در این موارد به هیچ گروه دیگر، اجازهٔ ورود به آن قسمت یا به کل غار داده نمیشود.
از دست زدن به غارسنگهای داخل غار خودداری کنید. حداقل این کار باعث میشود که گِل موجود برروی دستکش، کفش یا لباس شما، به آنها منتقل نشوند. اگر شما بایستی بر روی یک سنگ رسوبی بروید، از دستکش و لباس تمیز استفاده کنید و کفش خود را دربیاورید. به این ترتیب از کثیف شدن آنها توسط شما جلوگیری میشود.
با دقت مسیر حرکت خود را انتخاب کنید. با این کار از تخریب و شکستن فرماسیونها و از گذاشتن آثار پای گلی خود بر روی آنها خودداری خواهید کرد. به نظر خیلی ساده میرسد، اما محیط غار پر از شگفتی است.
در غار مواظب سلامتی خود باشید. با دقت از خود مراقبت کنید و از پیش آمدن حوادثی که در داخل غار منجر به آسیب زدن به شما میشوند، جلوگیری کنید.
بیائید غارها را حفظ کنیم. وقتی به غاری میروید از خود چیزی در آن جا نگذارید و هنگامی که از غاری خارج میشوید هیچ چیز با خود بیرون نیاورید.
بیائید جلوی تخریب غارها را بگیریم. این کار فقط با بالارفتن دانش خود و دیگران در مورد غارها ممکن است.
نوشته سایمن بروکس غارنورد انگلیسی نقشه بردار غارهای علی‌سرد و دانیال با ترجمه شراره غازی
برگرفته از سایت:http://caving-in-iran.org/
درباره این سایت